Er staat een groot bord opgesteld voor het Quarantaineterrein Heijplaat (1933) in Rotterdam over een toekomstige restauratie en herbestemming van het terrein met de paviljoens. Het is een project van Gemeente Rotterdam en Havenbedrijf en is in handen van de Stichting Boei. Het terrein, een rijksmonument, was in oorsprong groter en heeft in haar lange historie vele bestemmingen gehad met wisselende eigenaren of organisaties, veelal in de gezondheidszorg. Het betrokken Havenbedrijf is verantwoordelijk voor onderhoud van het terrein en de gebouwen, een blik aldaar maakt duidelijk dat er de laatste jaren niet veel gebeurd is op dat gebied.

Het terrein is vanaf begin jaren tachtig van de vorige eeuw vooral een culturele enclave met veel kunstenaars en theatergroepen die daar een atelier of ruimtes hadden en voor een deel nog steeds hebben. Een aantal paviljoens is inmiddels al verlaten, maar de overgebleven gebruikers op het terrein zijn niet van plan zomaar van die plek te vertrekken en beraden zich op mogelijke procedures tegen het plan. Ze beroepen zich op afspraken eerder gemaakt over hun positie op het terrein en gebruik van ruimtes. Het terrein is ook bekend om het naastgelegen strandje waar nog steeds gerecreëerd wordt. De plannen van Stichting Boei bevatten een plek voor een restaurant, mogelijkheden om te overnachten en vergader- workshopruimtes.